بدون شک حس راحت طلبی انسان باعث شد او را به تحقیق در مورد چگونگی بهینه سازی مکانی برای خوابش ترغیب کند. انسان در طول تاریخ با روش های متفاوت خود را از رطوبت، گرد و غبار موجود بر روی زمین همچنین دوری از حشرات، انواع خزندگان و یا حتی موش، حشرات و سایر حیوانات ناقل بیماری محافظت کرد.
همه این موارد به سادگی توضیح می دهد که چرا انسان تلاش کرد در طول تاریخ با استفاده از یک لایه ساده کاه گرفته تا شاهکارهای تخت بر پایه تکنولوژی و راحتی بر روی سطحی بالاتر از سطح زمین بخوابد.
برای فهم بهتر این مسئله با ما همراه باشید تا با یک بررسی در سطح جهانی در دوره های مختلف همچنین بررسی تاریخچه ای از تکامل تخت از دوران باستان در چهار گوشه جهان روند تکامل این اثاثیه مهم را بررسی کنیم.
در ابتدا یعنی 8000 سال قبل از میلاد تخت در واقع چیزی بیش از یک توده از کاه یا پوست حیوان در فضایی نسبتا تاریک نبود. حتی در نقاشی هایی که از انسان های اولیه در قعر غارها بر جای مانده است به خوبی می توان فهمید که اسنان از همان ابتدا درگیر فضای مناسبی برای مواقع استراحتش است.
تخت در مصر باستان
در مصر باستان، تخت در حدی از زمین فاصله داشت که با چند پله قابل دسترس بود. در واقع ارتفاع تخت در حدی بود که برای رسیدن به سطح آن باید از چند پله استفاده می کردند. نکته بسیار جالب در مورد تخت دوران مصر باستان شیب دار بودن آن است. در واقع سطح تخت در قسمت بالا -جایی که سر قرار داشت- بالاتر از انتهای تخت بود و برای جلوگیری از سر خوردن در طول خواب پایین تخت به وسیله یک تخته بسته می شد تا محلی برای قرار گرفتن کف پاها و در نتیجه نیفتادن فرد باشد. این تخت ها توسط پرده هایی پوشانده می شدند که این پرده ها نقش عایق حرارتی و نور را ایفا می کردند. باید بدانید که مصری ها از بالش نیز استفاده می کردند. البته تخت و بالش هر دو مختص به افراد ثروتمند به ویژه فراعنه بود. بالش در مصر باستان پایه داشت و در واقع فاصله بین محل قرار گرفتن سر تا رویه تخت به منظور جلوگیری از هر نوع آسیب به سربند ها و کلاه گیس های مخصوص فراعنه بود.
تخت نخبگان از چوب طلاکاری شده و منبت کاری شده با مصالح گرانبها ساخته می شود. این نوع تخت ها به عنوان محلی برای صرف غذا نیز استفاده می شد.
تخت در یونان باستان
در یونان باستان، تخت مجهز به یک قاب چوبی بود که در زیر آن پایه ای متشکل از ردیف های متعدد طناب بود. تخت نخبگان، ثروتمندان با چوب های گرانبها یا عاج روکش می شد. جالب است بدانید که در این دوره تخت های تاشو ظاهر شدند.
تخت در روم باستان
در روم باستان، تخت های متعددی با توجه به کاربردشان وجود داشتند. از جمله این کاربردها می توان به غذا خوردن، مطالعه کردن، پذیرایی از مهمان، خوابیدن، مردن ( تخت مرگ )، کار کردن و حتی ازدواج کردن ( تخت عروسی ) اشاره کرد. تشک روی تخت ها از پشم، پر، موی اسب تشکیل شده بود و با روکش هایی از نمد، پشم، پنبه، خز یا ابریشم پوشانده می شدند. نکته دیگری که باید به آن توجه داشت این است که تاج تخت که امروزه آن را خیلی خوب می شناسیم و کاربرد فراوانی دارد در این دوران ظاهر شده است.
تخت مکانی برای معاشرت بود که به منظور استراحت کردن غذا خوردن، پذیرایی کردن و حتی کار کردن قابل استفاده بود. از دوران باستان تا قرن هفدهم تختی تحت عنوان تخت روز شکل گرفت که در طول روز مورد استفاده بود.
تخت در فرانسه از دوران قرون وسطی تا به امروز
در طول دوران های مختلف تخت نماد بسیار مهمی به شمار می رود. در واقع، تخت در میان فقرا به عنوان تنها اثاثیه راحت خانه همچنین برای ثروتمندان که به عنوان نمادی از قدرت و اعتبار محسوب می شد به عنوان مهمترین اثاثیه اتاق یا بطور کل خانه محسوب می شود.
بر همین اساس، نخبگان و ثروتمندان حتی در طول روز بر روی تشک هایی از جنس کتان پر شده از پر غاز یا اردک دراز می کشیدند. این تخت ها معمولا به یک آسمان ( آسمان تخت ) مجهز بود و هم برای تخت های مورد استفاده در طول روز و هم برای خوابیدن در طول شب استفاده می شد. تخت های روز، محلی برای پذیرا بودن مهمانان در طول روز نیز بود و صاحب خانه به صورت دراز کشیده یا لم داده افراد مختلف را در تختش ملاقات می کرد.
طبقه متوسط روی تشک های نمدی ظریف که با پشم، موی اسب یا پر، پُر شده بود می خوابیدند.
در برخی از مناطق فرانسه از تختی تحت عنوان تخت کمد استفاده می کردند. همانطور که از نامش پیداست فضایی کامل بسته مانند کمد بود که در آن صفحه ای به عنوان پایه تخت قرار داده شده بود و شب ها در هنگام خواب درِ آن را می بستند. این تخت کمد ها حتی می توانست دو طبقه باشد و از طریق چند پله امکان دسترسی فراهم می شد که می توان آنها را جد تخت های دو طبقه نام برد.
اما بطور کل برای قرن های متعددی نیمکت بستر بسیار مناسبی برای خوابیدن بود که بیشتر توسط دهقانان و فقرا کاربرد داشت.
تخت بعد از انقلاب صنعتی
بعد از انقلاب صنعتی تخت یا بستر تکامل خود را ادامه داد. به مرور از کف تخت خواب بیشتر استفاده شد و روند پیچیده تری در ساخت آن شکل گرفت. انواع نوارها و فنرها در کف تخت خواب ظاهر شدند. از مواد جدید مانند آهن و فولاد در تهیه تخت استفاده شد که این متریال جدید در واقع رقیب اصلی چوب یا مس بود.
در قرن هجده میلادی پنبه و الیاف مصنوعی به مواد منتخب برای تولید کنندگان تبدیل شدند. در نهایت در زمان انقلاب صنعتی فرم های تخت متنوع شد و انواع تخت از جمله: تخت قفس، تخت های جمع شونده، تخت چتر، تخت بلند، تخت دو طبقع و یا تخت پزشکی و … شکل گرفت که امروزه بخشی از زندگی ما هستند.
شـرکت رافـل با سـابقه بیش از نیم‌قـرن فـعالیت در عـرصه هنر صنعت مبلمان.
